Χριστούγεννα στο Mouzaki Palace Hotel & Spa

Καλή Χρονιά! Ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2017!
Σαν πρώτη ανάρτηση του έτους επέλεξα κάτι ταξιδιάρικο. Ένα ταξίδι που γέμισε τις καρδιές της οικογένειάς μου, (μικρές και μεγάλες), υπέροχες αναμνήσεις και καταπληκτικές εικόνες που μας γεμίζουν χαρά και θα μας ακολουθούν για αρκετό καιρό μετά, ομορφαίνοντας την καθημερινότητά μας.

Για αυτά τα Χριστούγεννα είχαμε προγραμματίσει εδώ και τρεις μήνες ένα ταξίδάκι στη Ρώμη. Η Ιταλία είναι η χώρα που αγαπώ πιο πολύ. Σπούδασα ως φοιτήτρια Erasmous για 6 μήνες στην Bologna και έζησα την πιο όμορφη περίοδο της φοιτητικής μου ζωής. Έτσι λοιπόν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα κανονίζω και ένα ταξιδάκι προς τα εκεί, για να μην ξεχνιόμαστε. Αυτή τη φορά βέβαια, δε μας έκανε τη χάρη η αεροπορική εταιρία, η οποία ακύρωσε την πτήση σχετικά αργά, με αποτέλεσμα να μην βρίσκω άλλη (σε φυσιολογική τιμή). Συνεπώς, ακυρώθηκε και το ταξιδάκι. Για να μη μας μείνει η άδεια αμανάτι, είπαμε να πάμε προς Θεσσαλία μεριά που δεν είχε τύχει να ξαναπάμε.
Κλείσαμε λοιπόν, ένα ξενοδοχείο στη Λίμνη Πλαστήρα, το οποίο όμως, ευθύς αμέσως ακυρώσαμε όταν μας ήρθε η πρόταση για το Μouzaki Palace Hotel & Spa. Γιατί βέβαια η καταπονημένη και ταλαιπωρημένη από την καθημερινότητα μανούλα, η -εδώ και τρεις εβδομάδες- άρρωστη μανούλα, όταν άκουσε σπα πέταξε και τη σκούφια της! Και δεν είχα άδικο! Πραγματικά ξεκουράστηκα! Πρώτον, γιατί το βουνό ξεκουράζει, λόγω του τρίπτυχου οξυγόνο-ησυχία-πράσινο (γι'αυτό αγαπώ το βουνό), και δεύτερον, γιατί το συγκεκριμένο ξενοδοχείο είναι ό,τι πρέπει για κουρασμένες μαμάδες. Έχει τα δύο βασικά, παιδότοπο και σπα, τουτέστιν ψήνεις τον μπαμπά να μείνει στον παιδότοπο με το παιδί και πας στο σπα, τόσο απλά.

Το πρόγραμμα ήταν λίγο σφιχτό, καθώς μείναμε μόνο τρεις μέρες, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του hubby μου, όμως ήταν αρκετές.

Το ξενοδοχείο Μouzaki Palace Hotel & Spa βρίσκεται στο Μουζάκι Καρδίτσας, μία περιοχή που όταν την άκουσα σκέφτηκα, πού θα πάω τώρα, στη μέση του πουθενά. Οφείλω να ομολογήσω ότι είχα πέρα για πέρα άδικο. Είναι όντως στη μέση, αλλά όχι του πουθενά, στη μέση όλων των σημείων ενδιαφέροντος. Οι πιο ωραίοι προορισμοί είναι σε απόσταση 20 έως 45 λεπτών, Τρίκαλα, Μετέωρα, Περτούλι, Ελάτη, Λίμνη Πλαστήρα. Βρίσκεται δε, στην κορυφή ενός λόφου, και για το λόγο αυτό έχει πανοραμική θέα στα βουνά, από όποιο σημείο του ξενοδοχείου και αν επιλέξεις να κάτσεις.

Το πρωί λοιπόν, κάναμε touring και το απόγευμα ξεκούραση. (Τί ωραία, να κουράζεσαι από τις βόλτες και μετά να ξεκουράζεσαι στο σπα, δε συμβαίνει και κάθε μέρα, τουλάχιστον σε μένα δε συμβαίνει σχεδόν ποτέ).

Οι παροχές του ξενοδοχείου ήταν πολύ βολικές για οικογένειες με παιδιά. Έχει εστιατόριο που λειτουργεί πρωί, μεσημέρι και βράδυ και καφέ-μπαρ, με μία εκπληκτική πανοραμική θέα στο βουνό.

Υπάρχει εσωτερική θερμαινόμενη με υδρομασάζ πισίνα, και εξωτερική για τους καλοκαιρινούς μήνες, ποδόλουτρα στο χώρο της εσωτερικής πισίνας, παιδότοπο, αίθουσα πινγκ-πονγκ, δύο σάουνες για άντρες και γυναίκες με αποδυτήρια, γυμναστήριο, κομμωτήριο και σπα. 

Όλα τα δωμάτια έχουν ιδιωτικό μπαλκόνι με υπέροχη θέα, κλιματισμό, τηλεόραση, στεγνωτήρα μαλλιών, προϊόντα μπάνιου, μπουρνούζι και παντόφλες.

Η θέα από τα μπροστινά δωμάτια

Η θέα από το δωμάτιο μας (Νο 115)

Η θέα από τα πίσω δωμάτια και το εστιατόριο

Ήταν απίστευτο ότι όλοι οι χώροι του ξενοδοχείου ήταν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας ζεστοί, από το υπόγειο μέχρι το lobby. Η κουζίνα ήταν πολύ γευστική και πλούσια, μόνο με τοπικά παραδοσιακά προϊόντα. Το προσωπικό ήταν ευγενέστατο και πολύ εξυπηρετικό και πραγματικά ήταν το κατάλληλο μέρος για χαλάρωση, αλλά και για ενδιαφέρουσες εξορμήσεις. 
Εμείς επισκεφτήκαμε -όπως άλλωστε επιβάλλει η λογική της οικογένειας για τα ταξίδια "όλοι να περνούν καλά"- και το "Μύλο των Ξωτικών" στα Τρίκαλα, δύο φορές, και πρωί και βράδυ, για να το εμπεδώσουμε. Ο μικρούλης βέβαια κατενθουσιάστηκε. Και τί δεν είχε αυτό το περίεργο χωριό. 

Τον Αλευρόμυλο των Ξωτικών, όπου μπορούσε κανείς να βρει φρεσκοφουρνιστά εδέσματα, και να αφήσει τις ευχές του στο δάσος των ευχών, την Αιώνια πηγή σοκολάτας, όπου μπορούν οι μικροί επισκέπτες να φάνε ό,τι σοκολατένια λιχουδιά σκεφτούν, το Καράβι των Πειράτων, όπου ο Αρχιπειρατής φωτογραφίζεται με τα παιδάκια, το Ταχυδρομείο των Ξωτικών, όπου οι μικροί γράφουν γράμμα στον Άη Βασίλη, το ρίχνουν στο μεγάλο μπαούλο και... ποιος ξέρει, μπορεί να λάβουν απάντηση, το Εργαστήρι του Μαθητευόμενου Πειρατή και το πανέμορφα διαμορφωμένο Σπίτι του Άγ. Βασίλη. 

Υπήρχε επίσης, παιδότοπος PLAYMOBIL με πληθώρα παιχνιδιών και Face Painting.  Σε όλο το χώρο υπήρχαν περίπτερα με διάφορες λιχουδιές (υγιεινές και μη, μέχρι και βιολογικά γαριδάκια βρήκαμε), παιχνίδια και βιβλία, παγοδρόμιο και δραστηριότητες λούνα-παρκ για μικρούς και μεγάλους. Πειρατές και ξωτικά περιφέρονταν σε όλους τους χώρους και παντού βλέπαμε περίτεχνα φτιαγμένα κάστρα, γέφυρες, έλκυθρα, δεντρόσπιτα, βαρκούλες, ποταμάκια...τα πάντα παρέπεμπαν σε παραμύθι, από άκρη σ' άκρη των εγκαταστάσεων, ενώ από τα ηχεία ακουγόταν χριστουγεννιάτικη μουσική. 

Είναι ένας χώρος μαγικός που αν εμένα με συνεπήρε, φαντάζομαι τί ενθουσιασμό και πόσες αναμνήσεις δημιούργησε στον μικρούλη μου.
Κατόπιν, είπαμε να δούμε και τα Τρίκαλα, την πόλη του ποδηλάτου. Πρόκειται για μια πολύ όμορφα ανεπτυγμένη πόλη, με όμορφη αγορά και αξιοσημείωτα μέρη, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Προσοχή στα ποδήλατα, είναι περισσότερα από τα ΙΧ και υπάρχουν παντού (ευχάριστο γεγονός δε).
Τέλος, επισκεφτήκαμε τα Μετέωρα, την Καλαμπάκα και το Καστράκι. Για τα Μετέωρα δεν έχω λόγια! Η ομορφιά της περιοχής κόβει την ανάσα! Ούτε το 1% της ομορφιάς της δεν περιγράφουν οι φωτογραφίες που έβγαλα. 

Τραβούσα μία, την έλεγχα, δε μου άρεσε, τραβούσα την επόμενη και την επόμενη. Ώσπου κατάλαβα ότι δεν φταίει η φωτογραφική μηχανή. Απλά δεν μπορεί να αποδοθεί σε μία φωτογραφία το πραγματικό συναίσθημα που προκαλεί αυτή η ομορφιά. Μόνο το ανθρώπινο μάτι μπορεί να εκτιμήσει αυτό το μεγαλείο της δημιουργίας.

Αυτό το σύμπλεγμα των τεράστιων σκοτεινόχρωμων βράχων, οι οποίοι φτάνουν σε ύψος έως 400 μέτρα και είναι ξεκομμένοι μεταξύ τους, αποτελεί μοναδικής ομορφιάς γεωλογικό φαινόμενο. Στις κορφές δε αυτών, εδρεύουν ορθόδοξες μοναστηριακές κοινότητες σημαντικής ιστορικής αξίας και μεγάλης θρησκευτικής σημαντικότητας για εμάς τους ορθόδοξους και πραγματικά αξίζει να επισκεφτεί κανείς τουλάχιστον μία Ιερά Μονή. 

Εμείς επισκεφτήκαμε την Ιερά Μονή Βαρλαάμ (Μονή των Αγ. Πάντων), η οποία πρωτοκατοικήθηκε τον 14ο αιώνα και ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα. Για να μπει κανείς εντός της Ιεράς Μονής πρέπει να ανέβει 190 σκαλοπάτια σμιλεμένα πάνω στο βράχο! Ήταν μοναδική εμπειρία!
Τέλος, το Μουζάκι, όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο μας, είναι ένα χωριουδάκι όμορφο, γραφικό και υπέροχα χριστουγεννιάτικα στολισμένο. Δεν θα το επισκεπτόμουν εάν δεν έμενα στο ξενοδοχείο, όμως για να πεταχτείς να πιείς ένα καφεδάκι ή να βολτάρεις λίγο στην αγορά, είναι μια χαρά. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο χριστουγεννιάτικος στολισμός του Μουζακίου. Κάθε 20 μέτρα και μία χριστουγεννιάτικη δημιουργία, περίτεχνη και ευρηματική, φτιαγμένη από τα σχολεία και τους φορείς της περιοχής με διάφορα υλικά. Οι παρακάτω φωτογραφίες δεν είναι ούτε οι μισές δημιουργίες που στολίζουν το χωριό!

Αυτά λοιπόν. Εύχομαι να σας δημιούργησα την επιθυμία να επισκεφτείτε αυτό το μαγικό μέρος...

Happy new year!!
Mama Chrysi ❤

*Νικήτρια του διαγωνισμού για το βιβλίο "H Στιγμούλα είναι δυνατή" είναι η Vasso Pantziaridou