Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εξόρμηση στη Βουδαπέστη με τα παιδιά


Η επιλογή της Βουδαπέστης για μια ανοιξιάτικη εξόρμηση με τα παιδιά, δεν ήταν τυχαία. Ψάχναμε μία πόλη φλατ, μικρή, με σχετικά λίγα αξιοθέατα, και εύκολη για περπάτημα με καρότσι. Η Βουδαπέστη αποδείχθηκε κατάλληλη, γιατί είχε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και παράλληλα είναι πανέμορφη.

Όπως έχω ήδη πεί και στην ανάρτησή μου για το ταξίδι μας στη Μαδρίτη, τα ταξίδια μας, εντός ή εκτός Ελλάδος, είναι πάντα μαζί με τα παιδιά. Το ταξίδι μας στη Βουδαπέστη ήταν το πρώτο και με τα δύο μας παιδιά, το είδαμε ως δοκιμαστικό/αναγνωριστικό και ξεκινήσαμε γενικά με χαμηλές προσδοκίες. 


O μικρός μας ταξιδιώτης
Θέλαμε να δούμε πώς θα τα καταφέρουμε με δύο παιδιά, εκ των οποίων το ένα μωρό, να δούμε τα κυριότερα αξιοθέατα. Τελικά πήγε ανέλπιστα καλά και έτσι, το να ξαναπάμε εξωτερικό και με τα δύο παιδιά, δε φαντάζει πλέον απειλητικό σενάριο.


Το Ουγγρικό Κοινοβούλιο από ψηλά
Προσγειωθήκαμε στη Βουδαπέστη αργά το μεσημεράκι, μετά από μια καθυστέρηση στην πτήση μας. Είχαμε κλείσει την υπηρεσία transfer που προσέφερε το ξενοδοχείο και με 32€, σε μισή ωρίτσα ήμασταν στο δωμάτιο μας. Αυτή τη μέθοδο μεταφοράς (ή ταξί),  προτιμάμε εμείς, και σας την προτείνω, εάν ταξιδευετε με παιδιά. Είναι η πιο αξιόπιστη και ξεκούραστη μέθοδος να μεταβεί κανείς από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο και αξίζει τα χρήματα, καθώς η ταλαιπωρία μπορεί να είναι μεγάλη ειδικά για τα παιδιά. Συγκεκριμένα στη Βουδαπέστη έπρεπε να πάρουμε λεωφορείο και μετά μετρό για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας, οπότε η επιλογή αυτή ήταν μονόδρομος για εμάς. 

Διαμονή:
Ακολουθώντας όλα όσα ακολουθούμε πάντα όταν ταξιδεύουμε με τα παιδιά, διαλέξαμε φυσικά να μείνουμε στο κέντρο της Πέστη και δεν μετανιώσαμε. Ήταν το ιδανικό σημείο για να μην έχουμε πολλές μεταφορές με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να δούμε όλα τα βασικά αξιοθέατα περπατώντας.  


Συγκεκριμένα μείναμε στην οδό Kiraly ut. χαμηλά προς την Εκκλησία του Αγ. Στεφάνου, στην περιοχή Goszdu, ακριβώς στο κέντρο των bars και pubs. Η φασαρία από τη μουσική και τον κόσμο, τελικά ήταν κάτι το οποίο δε μας ενόχλησε, αλλά μάλλον αυτό συνέβη επειδή μείναμε καθημερινές. Τα σαββατοκύριακα ακούσαμε ότι έχει πολύ περισσότερη φασαρία.
Αυτή τη φορά επιλέξαμε ξενοδοχείο διαμερισμάτων (όχι δωματίων) με πρωινό φυσικά, και ήταν μια πολύ καλή και βολική επιλογή για να νιώθουμε άνετα δύο ενήλικες και δύο παιδιά και αυτά να μπορούν να κινούνται και να παίζουν όσο βρισκόμαστε εκεί.

Φαγητό:
Η ούγγρικη παραδοσιακή κουζίνα δε μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, αλλά ούτε τη μίσησα. Μάλλον θα έλεγα ότι μας άρεσε, αλλά μας άφησε ίσως και λίγο αδιάφορους. Ωστόσο, δε φάγαμε σε κάποιο από τα προτεινόμενα από τον οδηγό εστιατόρια, γιατί δε μας βόλεψε στο πρόγραμμα, ούτε σε κάποιο δοκιμασμένο εστιατόριο που μας είχαν προτείνει, οπότε μπορεί τελικά όσα δοκιμάσαμε να μην ήταν αντιπροσωπευτικά ή να μην ήταν  πολύ νόστιμα. Πάντως δεν ήταν άσχημα! Δοκιμάσαμε goulash, κοτόπουλο με πάπρικα, λουκάνικα και langosh. Langosh πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε! Ήταν πολύ ιδιαίτερο, αν και πολύ λαδερό.


Langosh
Αν βρεθείτε στη Βουδαπέστη και λιγουρευτείτε παγωτό (ή γλυκό), τότε θα δοκιμάσετε ένα από τα νοστιμότερα παγωτά που έχετε ποτέ δοκιμάσει (και σας το λέω εγώ που έχω κάνει διατριβή στα παγωτά 6 μήνες στην Bologna!) στο Hiszteria Cremeria στην οδό Andrassy ut 44Τα παγωτά του ήταν φανταστικά! Δοκιμάσαμε επίσης μιλφέιγ και ήταν απίστευτο! 





Το μόνο που μας δυσκόλεψε λίγο στον τομέα του φαγητού, ήταν ότι δε βρήκαμε κανένα είδος παιδικού γάλακτος στα super market. Δεν περίμενα να βρω φυσικά το βιολογικό κατσικίσιο που δίνω στο μωρό, αλλά περίμενα να βρω ένα βιολογικό αγελαδινό ή τουλάχιστον ένα γάλα για παιδιά. Μάταια. Δεν ήξερε κανείς να με κατατοπίσει, ούτε καν μαμάδες με καρότσια στο δρόμο,που πήρα το θάρρος και ρώτησα, γιατί σκέφτηκα ότι θα ξέρουν! Έτσι ο μικρούλης μας ήπιε για πρώτη φορά στη ζωή του αγελαδινό γάλα και μάλιστα, από ούγγρες αγελαδίτσες! Και δεν τον ενόχλησε καθόλου (ευτυχώς)! Ίσως πιο πολύ να ενοχλήθηκα εγώ :)

Μετακινήσεις: 
Οι μεταφορές στη Βουδαπέστη μέσω ΜΜΜ είναι πολύ εύκολες. Περνούν τραμ συνεχώς (απίστευτη η συχνότητα!) και προς όλες τις κατευθύνσεις. 



Το δε, μετρό, με συχνότατα - και αυτό - δρομολόγια, μπορεί να σε μεταφέρει πολύ γρήγορα από τη Πέστη στη Βούδα και το αντίστροφο, και σε όλα τα κεντρικά αξιοθέατα. Υπάρχει εισιτήριο ημερήσιο και κάρτα που μάλλον συμφέρει. Εμείς διαλέξαμε να περπατήσουμε πιο πολύ, οπότε βγάζαμε εισιτήρια όποτε μας χρειαζόταν.
Το μόνο μέρος που δυσκολευτήκαμε λίγο να χρησιμοποιήσουμε το βρεφικό καρότσι ήταν στο μετρό, διότι δεν είχε ασανσέρ. Η κύρια δυσκολία μας ήταν μόνο κατά την είσοδο, δηλαδή από το επίπεδο του δρόμου για να κατέβουμε κάτω, γιατί δεν είχε ούτε κυλιόμενες ούτε ασανσέρ. Μετά για τις αποβάθρες είχε κυλιόμενες σε όλους τους σταθμούς που χρησιμοποιήσαμε. Έτσι χρειάστηκε να κουβαλήσουμε το καρότσι, αλλά  ευτυχώς μόνο για λίγα σκαλοπάτια. 
Ένα κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι οι δρόμοι είναι όλοι ενωμένοι με τα πεζοδρόμια με ράμπες αναπήρων, τις οποίες δε βρήκαμε ποτέ κλειστές από αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο εμπόδιο (φυσικά!). Ενωμένοι ήταν και οι δρόμοι σε όλες τις διαβάσεις και στα σημεία όπου περνούσε γραμμή του τραμ. Δηλαδή δεν υπήρχε διαχωριστικό πεζούλι, για  τις γραμμές τραμ, όπως υπάρχει στο τραμ της Αθήνας. 


Δρόμος, πεζοδρόμια, ράγες όλα σε ένα επίπεδο


Πλατεία Kossuth Lajos
Επιπλέον, οι πλακόστρωτοι δρόμοι ήταν πολύ βατοί, κάτι που δεν είναι σύνηθες. Όλα αυτά μας επέτρεπαν να διασχίζουμε δρόμους και πεζοδρόμια με απίστευτη ευκολία, κάτι που δε μας συμβαίνει ποτέ στην Αθήνα! Ήταν μια πολύ ευχάριστη κατάσταση, γιατί δεν κουραστήκαμε καθόλου με το καρότσι. Ήταν σαν να μην το είχαμε!

Νόμισμα:
Σε όλα τα μαγαζιά δέχονται Φιορίνι (HUF) και Ευρώ (€) και στα περισσότερα προϊόντα γράφουν την τιμή και στα δύο νομίσματα, αλλά και την ισοτιμία σε εμφανές σημείο. Επίσης, εάν πληρώσεις σε Ευρώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σου δώσουν ρέστα σε Φιορίνι. Η γνώμη που σχημάτισα εγώ είναι ότι οι τιμές της Βουδαπέστης είναι στα επίπεδα της Αθήνας. Προτιμήσαμε να κάνουμε λίγα χρήματα συνάλλαγμα και να πληρώνουμε με πιστωτική κάρτα, η οποία ήταν παντού αποδεκτή. Συνάλλαγμα κάναμε σε αυτό το ανταλλακτήριο πάνω στην Kiraly ut., όπως φαίνεται στο χάρτη. 



Μας το πρότειναν από το ξενοδοχείο και ήταν πραγματικά το συμφερότερο, από μια μικρή έρευνα που κάναμε στο κέντρο.

Καθαριότητα:
Όλοι οι δρόμοι έλαμπαν, τα πάρκα ήταν φρεσκοκουρεμένα, τα κτίρια περιποιημένα και γενικά βλέπαμε γύρω μας ένα πολιτισμένο περιβάλλον. 


Άποψη του Κοινοβουλίου από τους κήπους της Πλατείας Kossuth Lajos





Περπατώντας στις όχθες του Δούναβη

Η πόλη αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι σε ανάπτυξη, γιατί έβλεπες παντού κάποιο έργο να γίνεται, ωστόσο αυτό δεν ήταν εις βάρος της ομορφιάς του τοπίου. Ακόμη και τα εργοτάξια τους ήταν τακτοποιημένα και περιορισμένα, ώστε να ενοχλούν το λιγότερο δυνατόν.






Άνθρωποι/Κουλτούρα:
Ένα από τα χαρακτηριστικά που παρατηρώ πάντα στα ταξίδια μας, είναι η συμπεριφορά των λαών, η κουλτούρα τους. Οι Ούγγροι λοιπόν, φάνηκαν να είναι πολύ ευγενικοί. Πρώτη φορά μου προσφέρουν θέση στο μετρό και στο τραμ, μόνο και μόνο επειδή σπρώχνω καρότσι. Και δεν έγινε μία φορά, αλλά γινόταν κάθε φορά και μάλιστα η προσφορά ήταν και από ηλικιωμένους ανθρώπους! 
Επιπλέον, οι Ούγγροι είναι αγγλομαθείς κάτι που πραγματικά μας έκανε να νιώθουμε πολύ καλά, γιατί καταλάβαμε ότι ανα πάσα στιγμή συμβεί ή χρειαστούμε οτιδήποτε, θα μπορούμε να συνεννοηθούμε. 

Kids/family friendly:
Με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για μια πόλη πολύ φιλική προς τα παιδιά και τις οικογένειες. Καταρχήν, οι μετακινήσεις μας ήταν πολύ εύκολες παντού με το βρεφικό καρότσι, όπως προανέφερα, και αυτό είναι κάτι που πραγματικά εμένα μου λείπει πολύ από την Αθήνα που ζω, και ίσως γι' αυτό το εκτίμησα τόσο πολύ. Τα εστιατόρια επίσης είχαν (τα περισσότερα) παιδικά καθισματάκια (απαραίτητα στην ηλικία που βρίσκεται ο μικρός μας), χώρο με βρεφικές αλλαξιέρες, πλούσια μενού και σε πολλές περιπτώσεις παιδικό μενού και γενικά παντού νιώθαμε ευπρόσδεκτοι.

Η γενική απόψη που δημιουργήσαμε για την πόλη της Βουδαπέστης αυτές τις τέσσερις ημέρες ήταν άριστη! Πέρα από την ομορφιά της, με την υπέροχη αρτ νουβό, μπαρόκ και νεοκλασσική αρχιτεκτονική, που πραγματικά δίνει την αίσθηση του ανοικτού μουσείου, όπως πολλοί την περιγράφουν, απολαύσαμε επιπλέον τον πολιτισμό και την οργάνωσή της, τον νεανικό αέρα που αποπνέει, την ευρωπαϊκή προοπτική της! 


Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Kossuth Lajos ter
Υπέροχη αρχιτεκτονική σε κάθε γωνιά
Γλυπτά σε πολλά σημεία της πόλης



Μας έκανε μεγάλη εντύπωση η ησυχία στο δρόμο. Τα αυτοκίνητα δεν κόρναραν και δεν υπήρχαν καθόλου μηχανάκια. Φυσικά οι οδηγοί έδιναν προτεραιότητα στους πεζούς και η κυκλοφορία ήταν επίσης, ομαλή. 



Ποδήλατα παντού
Τέλος, δεν είδαμε ούτε ένα γκράφιτι, τα κτίρια ήταν πεντακάθαρα, όπως και οι δρόμοι, τα πάρκα και οι γειτονιές που επισκεφτήκαμε. Θέλω να πιστεύω ότι δεν ήταν έτσι μόνο το τουριστικό κέντρο της πόλης - και μάλλον δεν ήταν, από μια μικρή γεύση που πήραμε όταν βγήκαμε λίγο πιο έξω.


Στο εμπορικό κέντρο
Θα προχωρήσω να σας περιγράψω αναλυτικά τί κάναμε τις τρεις ημέρες μας στη Βουδαπέστη, γιατί αποδείχθηκε ότι αυτό το πρόγραμμα ήταν αρκετά πετυχημένο, όπως τελικά μας βγήκε και καλύψαμε ένα μεγάλο μέρος των αξιοθέατων για τριών ημερών διαμονή.


Πρώτη μέρα: 



Επειδή φτάσαμε αργά το μεσημεράκι την πρώτη ημέρα κατευθυνθήκαμε καρφί από το ξενοδοχείο μας προς το Δούναβη, καθώς δεν είχαμε πολύ χρόνο μέχρι να νυχτώσει και θέλαμε να δούμε το skyline της πόλης.
Περπατήσαμε απο την Kiraly ut. δεξιά στην Bajcsy-Zsilinszky ut. μέχρι που βρήκαμε τη Βασιλική του Αγ. Στεφάνου και κατόπιν κατεβήκαμε τον πεζόδρομο Ζrinyi ut. η οποία μας έβγαλε ακριβώς στη Γέφυρα των Αλυσίδων (ή Αλυσιδωτή Γέφυρα). 


Γέφυρα των Αλυσίδων
Στην όψη του Δούναβη με όλα τα υπέροχα κτίρια από την πλευρά της Βούδας, εγώ τα έχασα! Ενθουσιάστηκα! Περάσαμε τη Γέφυρα και απολαύσαμε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα ακριβώς πάνω από τον ποταμό!



Κατόπιν, βρεθήκαμε στην πλευρά της Βούδας και περπατήσαμε  παράλληλα στις όχθες του ποταμού μέχρι την Εκκλησία των Καπουτσίνων. 


Εκκλησία των Καπουτσίνων



Σε κάθε γωνιά μνημεία που θυμίζουν την τραγική ιστορία

Από εκεί πήραμε το μετρό και περάσαμε πάλι απέναντι στην Πέστη. Περπατήσαμε πάλι στους δρόμους μέχρι το ξενοδοχείο μας χαζεύοντας τα υπέροχα κτίρια με τη διαφορετική τους αρχιτεκτονική σε κάθε γωνιά και καταλήξαμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό. Τα παιδιά ήταν ήδη κουρασμένα, οπότε επιστρέψαμε, για ένα γρήγορο μπανάκι και ύπνο.

Δεύτερη μέρα:
Τη δεύτερη ημέρα ξεκινήσαμε πιο οργανωμένα να "κυκλώσουμε" το ιστορικό κέντρο της Πέστης. 



Κατηφορήσαμε πάλι από την Κiraly ut. και στρίψαμε αριστερά στην  Karoly Korut. Στη μέση της, βρήκαμε τη Μεγάλη Συναγωγή, ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης, καθώς αποτελεί τη μεγαλύτερη συναγωγή της Ευρώπης (διαπίστωσα ότι δεν έχω φωτογραφία). Δεν μπήκαμε μέσα, όμως θαυμάσαμε το μέγεθος και την έξοχη αρχιτεκτονική της απ'έξω. 
Συνεχίσαμε και στρίψαμε δεξιά στην Kossuth L.U. περπατώντας τη έως που συναντήσαμε την Vaci ut. έναν κεντρικό εμπορικό πεζόδρομο της Βουδαπέστης (κάτι σαν την Ερμού), ακριβώς στη μέση της. Στρίψαμε αριστερά και την περπατήσαμε έως την Κεντρική Αγορά. Σε αυτό το κομμάτι της Vaci ut. βρήκαμε πολλά εστιατόρια και παραδοσιακά ούγγρικα φαγάδικα και πολλά καταστήματα με σουβενίρ. Η αρχιτεκτονική και πάλι ήταν υπέροχη σε όλο το μήκος του δρόμου αυτού. 


Vaci ut.
Στο τέρμα του βρεθήκαμε στην Κεντρική Αγορά και μπήκαμε μέσα για τα ψώνια μας. Είναι ένα όμορφο κτίριο, παραδοσιακό, αλλά η αλήθεια είναι ότι εμένα δε με κέρδισε. Πήραμε φρούτα, φρεσκοστυμμένους χυμούς πορτοκάλι (προς 7€ ο ένας!) και μόνο ένα μπλουζάκι σουβενίρ για τον Μπάμπη μας και αφού τη γυρίσαμε όλη, φύγαμε. 

H Κεντρική Αγορά εντός


Κεντρική Αγορά


Πλατεία Fovam ter

Βγαίνοντας βρήκαμε μπροστά μας την Elisabeth Bridge 


Γέφυρα Ελισάβετ
και στα αριστερά μας το υπέροχο κτίριο του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης. 


Πανεπιστήμιο Βουδαπέστης
Πήραμε το τραμ 2, το οποίο πάει παράλληλα με το Δούναβη και κατεβήκαμε στη στάση δίπλα στη Γέφυρα των Αλυσίδων. 


Αλυσιδωτή Γέφυρα
Την ξαναπερπατήσαμε και περάσαμε απέναντι με σκοπό να πάρουμε το τελεφερίκ για να ανεβούμε στην παλιά πόλη της Βούδας. 


Άποψη του Κάστρου από την πλευρά της Πέστη
Φτάνοντας εκεί, βρήκαμε μεγάλη ουρά και προτιμήσαμε την πρόταση που μας έγινε να πάρουμε το λεωφορειάκι  (σαν αυτοκινητάκι του γκόλφ) το οποίο περνούσε κάθε 10' και έκανε όλο το γύρω της παλιάς πόλης. Αποδείχθηκε υπέροχη πρόταση! Είδαμε όλο το ιστορικό κέντρο της Βούδα πολύ εύκολα. 


Βασιλικά Ανάκτορα (Κάστρο) 
Τα Βασιλικά Ανάκτορα (ή Κάστρο), όπου στεγάζεται η Εθνική Πινακοθήκη και το Ιστορικό Μουσείο, 


Είσοδος στα Βασιλικά Ανάκτορα
την εκκλησία Matyas, 


Εκκλησία Matyas
και τον Προμαχώνα των Ψαράδων από όπου απολαύσαμε την υπέροχη θέα.  


Θέα στην Πέστη από τον Προμαχώνα των Ψαράδων

Ο Προμαχώνας των Ψαράδων


Ο Προμαχώνας των Ψαράδων
Κάναμε στάσεις σε όλα τα καίρια αξιοθέατα και περνώντας από την Οδό των Λόρδων μας επέστρεψε στη Γέφυρα των Αλυσίδων, κάνοντας τον γύρο από την πίσω πλευρά και έτσι είδαμε μεγάλο μέρος της Βούδα σε πολύ λίγο χρόνο. 


Περπατώντας στη Βούδα
Από εκεί πήραμε το τραμ 39 και κατεβήκαμε στην αρχή της Γέφυρας Μαργαρίτα (Margit hid) με το οποίο περάσαμε απέναντι  στην Πέστη, διασχίζοντας τη γέφυρα. 


Διασχίζοντας τη Margit hid

Περπατήσαμε την Ballassi Ballint ut. με σκοπό να βρούμε μπροστά μας το Ούγγρικο Κοινοβούλιο. 


Περπατώντας στην Kossuth Lajos ter
Kossuth Lajos ter
Φτάνοντας, απολαύσαμε την υπέροχη πλατεία Kossuth Lajos ter με τους περιποιημένους κήπους και τα καταπληκτικά της κτίρια, το Εθνογραφικό Μουσείο της Ουγγαρίας και το νεοκλασσικό κτίριο που στεγάζει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. 


Εθνογραφικό Μουσείο Ουγγαρίας


Το Ουγγρικό Κοινοβούλιο από την πλευρά της Πλατείας Kossuth Lajos
     Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και καθίσαμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό, ξεκούραση και αναδιοργάνωση. 
Κατόπιν, περπατήσαμε την Nador ut, προκειμένου να βγούμε στην Vaci ut. και να περπατήσουμε το υπόλοιπο μισό που είχαμε αφήσει το ίδιο πρωί. Το κομμάτι αυτό είχε τα εμπορικά καταστήματα, οπότε βολτάραμε, χαζέψαμε και κάναμε τα ψώνια μας.
Μας είχε μείνει αρκετός χρόνος για να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και επειδή και τα παιδιά δεν ήταν ιδιαίτερα κουρασμένα, αποφασίσαμε να παμε στο New York Cafe es Etterem, το υπέροχο αυτό καφέ, με την αρτ ντεκό διακόσμηση, που μοιάζει με παλάτι (και είναι στα must see της Βουδαπέστης) για γλυκό και κρασάκι. 


                                            


Τελικά ήπιαμε κοκτέιλ!

Γυρίσαμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο μας απολαμβάνοντας την υπέροχη βόλτα - αν και ήδη είχε πάει η ώρα 22.00 - και για ακόμη μια φορά επιβεβαιωθήκαμε για την απόφασή μας να μείνουμε στο κέντρο της πόλης.

Τρίτη μέρα:
Την τρίτη ημέρα γνωρίζαμε ότι θα βρέχει και επομένως είχαμε προαποφασίσει να επισκεφτούμε όλα τα μουσεία και τους κλειστούς χώρους για να γλυτώσουμε τη βροχή. Βέβαια, αυτό το είχαν σκεφτεί μάλλον και όλοι οι τουρίστες της Βουδαπέστης και έτσι δεν καταφέραμε να δούμε σχεδόν τίποτα, από αυτά που είχαμε κανονίσει, λόγω των ουρών και της πολυκοσμίας. Ένας λόγος που δεν προαγοράζουμε ποτέ εισιτήρια είναι γιατί λόγω των παιδιών μπορεί να τύχει να μην καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε την επίσκεψη και έτσι να πάνε τσάμπα. Είπαμε λοιπόν, να το ρισκάρουμε και να μην προαγοράσουμε εισίτήρια και τελικά, όντως την πατήσαμε και δεν είδαμε τίποτα. Όμως έχοντας χαμηλές προσδοκίες, όπως είπα στην αρχή δεν μας πείραξε πολύ. Είναι ένας λόγος για να ξαναεπισκεφτούμε την όμορφη Βουδαπέστη!



Το πρωί προετοιμαστήκαμε για τη βροχή και μετά το πρωινό ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε την Kiraly ut. με σκοπό να επισκεφτούμε το Franz Liszt Museum. 




Η πραγματική πινακίδα με το ωράριο που δεχόταν ο Lizst κοινό
Ήταν το μόνο που καταφέραμε να δούμε και αυτό γιατί δεν είναι πολύ δημοφιλές. 


Το σαλόνι του
Το πιάνο που έκανε μάθημα σε μικρά παιδιά
Είδαμε όλα τα πιάνα του μεγάλου πιανίστα, πολλά προσωπικά του αντικείμενα και απολαύσαμε live πιάνο από το διπλανό δωματίο που κάποιος έπαιζε καθ'όλη τη διάρκεια έργα του μεγάλου μουσουργού. 


Χειρόγραφη παρτιτούρα του Liszt

Πηγαίνοντας προς εκεί πήγαμε στο Κτίριο της Όπερας (Allami Operahaz), αλλά δεν το είδαμε γιατί ήταν καλυμμένο λόγω εργασιών και την Ακαδημία Μουσικής Franz Liszt (Liszt Ferenc Zeneacademia).

Ακαδημία Μουσικής
Από εκεί φύγαμε με μετρό για να επισκεφτούμε το Ουγγρικό Κοινοβούλιο, που δεν καταφέραμε τελικά, καθώς τα εισιτήρια ήταν sold out. 
Περπατήσαμε στο ψιλόβροχο για να δούμε το γλυπτό μνημείο "Παπούτσια στο Δούναβη", 60 ζευγάρια σιδερένια παπούτσια, αραδιασμένα στις όχθες του Δούναβη, για να θυμίζουν τον τόπο όπου χιλιάδες Εβραίοι εκτελέστηκαν από τους στρατιώτες του Arrow Cross κατά το 1944-1945.


Παπούτσια στο Δούναβη



Παπούτσια στο Δούναβη

Πήραμε το τράμ 2 προς την Αλυσιδωτή Γέφυρα για να πάρουμε το καραβάκι που θα μας έκανε βόλτα κατά μήκος του Δούναβη, προκειμένου να απολαύσουμε τη Βουδαπέστη εν πλω. 


Άποψη της Βούδα από το καραβάκι
Ήταν όμορφη βόλτα όμως αποδείχθηκε λανθασμένη επιλογή καθώς λόγω της βροχής, δεν ήταν εύκολο να απολαύσει κανείς το τοπίο από τα βρεγμένα τζάμια. Ωστόσο, ξεκουραστήκαμε και χαλαρώσαμε. Επιστρέψαμε στην περιοχή του ξενοδοχείου μας για να φάμε και να χαλαρώσουμε λίγο από τη βροχούλα. Ρίξαμε μια ματιά στον οδηγό μας και αποφασίσαμε να πάμε στο Πάρκο Varosliget το οποίο είχαμε αρχικά αποκλείσει λόγω καιρού. Τελικά αποδείχθηκε σωστή επιλογή καθώς η βροχή σταμάτησε και αυτό το αξιοθέατο ήταν ό,τι καλύτερο! Πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση Hosok tere. 


Πλατεία Ηρώων
Περπατήσαμε την όμορφη Πλατεία των Ηρώων και προχωρήσαμε προς το πάρκο. 


Μπαίνοντας στο Πάρκο Varosliget

Εγώ που αγαπώ τα κάστρα ενθουσιάστηκα με το υπέροχο Vajdahunyad Castle να καθρεφτίζεται στη λίμνη. 


Είσοδος στο κάστρο Vajdahunyad













Το πάρκο ήταν από τα πιο όμορφα και πυκνά που έχω δει. 



Σε μια ηλιόλουστη ημέρα θα ήταν καταπληκτική βόλτα! Ωστόσο και εμείς την απολαύσαμε στο έπακρο. 







Περπατήσαμε και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες. 
Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε κατεβαίνοντας όλη την Andrassy ut., μιας και πλέον δεν έβρεχε, για να γνωρίσουμε και τις γειτονιές της Βουδαπέστης, κάτι που απολαμβάνω πάντα να κάνω στα πλαίσια της γνωριμίας με ένα καινούριο μέρος. 


Αndrassy  ut.
Κάναμε ένα διάλειμμα για παγωτό και γλυκό στο Hizsteria Cremeria, που ανέφερα παραπάνω, με τα πεντανόστιμα και φρέσκα γλυκά και παγωτά, από τα καλύτερα που έχουμε δοκιμάσει. 



Καταλήξαμε στη γειτονιά μας βράδυ, και αποφασίσαμε να φάμε κινέζικο, σε ένα από τα πολλά εστιατόρια που είχε εκεί. 
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας ευχαριστημένοι και πολύ χαρούμενοι που το πρώτο μας ταξίδι και με τα δύο παιδιά πήγε τόσο καλά και περάσαμε καταπληκτικά!
Πετάξαμε πρωί πρωί και επιστρέψαμε στην Αθήνα γεμάτοι όμορφες αναμνήσεις!



Βye bye......


Μπορείς να ακολουθείς τη σελίδα Bliss Seeking Mom στα

Χρυσή 


Σχόλια

  1. Σούπερ η περιγραφή! Να σου πω ότι δεν ήξερα πως η Βουδαπέστη είναι τόσο όμορφη! και τόσο..ταχτοποιημενη και καθαρή!
    αυτό με το φαγητό πάντως, που δεν βρίσκεις ό,τι θέλεις, το έχω και γω έξω.. εγώ έκανα.. σκόντο και είπα ας πιει αγελαδινό γάλα αλλά ένα γιαουρτάκι κανονικό και ουχί επιδόρπιο γιατί δεν μπόρεσα να βρω στο τελευτ. μας ταξίδι;; τέσπα ;)
    μια χαρά τα καταφέρατε και με τα δύο!
    και εις άλλα με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ούτε εγώ περίμενα τόση ομορφιά και τάξη! Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη! Όσο για το φαγητό, ας κοκορευτούμε λοιπόν και μεις για κάτι. Τα ελληνικά προϊόντα είναι γεγονός ότι είναι από τα πιο ποιοτικά παγκοσμίως! Το διαπιστώνω σε κάθε ταξίδι μας τελικά. Ευχαριστώ για το σχόλιο Δάφνη μου!

      Διαγραφή
  2. Τι υπέροχο και κατατοπιστικό το άρθρο σου! Έκανα ένα πολύ γρήγορο πέρασμα από Βουδαπέστη και δεν κατάφερα να τη δω όπως θα ήθελα. Αλλά με τις καταπληκτικές πληροφορίες σου ίσως το κάνω με παιδιά! Εύχομαι πολλά ακόμα ταξίδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ πώς σου ξέφυγε εσένα;;χαχαχα. Να το κανονίσεις με τα παιδιά Κική μου (όταν θα είστε έτοιμοι σε μερικούς μήνες!). Ευχαριστώ για την blogo-επίσκεψη!

      Διαγραφή
  3. Ζηλεύω τρελα!! Υπέροχη πόλη και πανεμορφες φωτογραφιες!! Φαίνεται τοι περάσατε καταπληκτικα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Ελπίδα μου ήταν πραγματικά καταπληκτικά! Αλλά να ξέρεις ένα μυστικό: κι εγώ είχα ζηλέψει το ταξίδι σας στο Λονδίνο, χαχαχα! Είναι τα άτιμα τα ταξίδια, όλα αξιοζήλευτα! Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  4. Χρύσή μου....
    ντρέπομαι, μα νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το blog σου.
    Aχ, πως μας καταστρέφουν τα social media!
    Απολαυστική όλη σου ανάρτηση και πλήρης η περιγραφή σου. Πολύ κατατοπιστική σε όλα και κυρίως ενθαρρυντική για όλες εμάς τις ταξιδιάρες ψυχές που λόγω παιδιών περιορίσαμε τα ταξίδια μας στο εξωτερικό και μας λείπουν πολύ. Με ξεσήκωσες και έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο ενός ταξιδιού στο εξωτερικό με τα παιδιά για πιο σύντομα από ό,τι υπολόγιζα!
    Σε φιλώ γλυκά, σμούτςςςς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και αυτός ήταν ο σκοπός της ανάρτησης, να σας ξεσηκώσει! Άντε ταξιδιάρες ψυχές, πάρτε τα νινιά αγκαζέ και ξεχυθείτε! χαχαχαχα

      Διαγραφή
  5. Τί ωραία ανάρτηση Χρυσή μου!
    Με έκανες να θέλω να πάρω το πρώτο αεροπλάνο.
    Θέλω να ξέρω , αφού όλες οι χώρες είναι τόσο καθαρές, γιατί δεν μας βάζουν στη μαύρη λίστα λόγω των σκουπιδιών μας, μπας και φιλοτιμηθουμε και τα καθαρίσουμε;
    ΜΠΡΆΒΟ που πήρατε και τα παιδιά σας μαζί.
    Καλό είναι να βλέπουν από μικρά τόσο ωραία πράγματα και να μαθαίνουν.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το πάρεις Ρένα μου το αεροπλάνο!!Αξίζει!Όσο για την καθαριότητα μας, είναι ένα θέμα που εμένα με πονάει πολύ που εργάζομαι στο κέντρο της Αθήνας. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα εκπολιτιστούμε κι εμείς! Σε φιλώ γλυκά!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Χαίρομαι να διαβάζω τα σχόλιά σας...

Δημοφιλή άρθρα

Η Μελίνα και το μέλι, ένα μελένιο παραμύθι από τη Βασ. Τσουρή

Πόσο μελένιο μπορεί να είναι ένα παραμύθι; Η Μελίνα και το μέλι είναι μια διασκεδαστική ιστορία που μας μαθαίνει τα πάντα για τις μέλισσες.

6 Χριστουγεννιάτικες γλυκιές συνταγές από 6 αγαπημένες food bloggers

Αν το σπίτι δε μυρίσει κανέλα, γαρύφαλλο και σοκολάτα, Χριστούγεννα δεν το λες!

Τριήμερο στην Άνω Χώρα Ναυπακτίας

Ψηλά στα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, μέσα στο πυκνό ελατόδασος, βρίσκεται το χωριό Άνω Χώρα. Ελάτε μαζί μου να σας συστήσω το χωριό καταγωγής μου, το υπέροχο μέρος που πέρασα τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας.