 |
| Photo by Porapak Apichodilok from Pexels |
Ηγεσία (leadership): Η ικανότητα κάποιου να ηγείται μιας ομάδας ή ενός οργανισμού.
Μία έννοια που σε πολλούς μπορεί να φανεί βαριά μιλώντας για παιδιά. Θέλουμε δηλαδή τα παιδιά μας να είναι ηγέτες; Σε τί μπορεί αυτό να τα βοηθήσει κατά την παιδική τους ηλικία;
Μία έννοια που σε πολλούς μπορεί να φανεί βαριά μιλώντας για παιδιά. Θέλουμε δηλαδή τα παιδιά μας να είναι ηγέτες; Σε τί μπορεί αυτό να τα βοηθήσει κατά την παιδική τους ηλικία;
Πριν αναπτύξω το σκεπτικό μου θέλω να πω, όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτησή μου, ότι όλοι οι παραλληλισμοί γίνονται υπό συνθήκες. Προσωπικός μου στόχος ως μητέρα είναι τα παιδιά μου να είναι περισσότερο ταπεινόφρονες, παρά "ηγέτες" με την κακή έννοια του όρου. Δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση τα παιδιά μου να "ηγούνται" μιας ομάδας εις βάρος κάποιων άλλων παιδιών. Δε με ενδιαφέρει να προσπαθήσουν να πετύχουν κάτι με αθέμιτα μέσα. Απεχθάνομαι την ιδέα του να προσβάλλουν ή να υποβιβάσουν κάποιο άλλο παιδί προκειμένου αυτά να "φανούν". Ο ρόλος του ηγέτη εδώ έχει την έννοια του παραδείγματος προς μίμηση και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται το σκεπτικό μου. Εξάλλου, νομίζω ότι η ευγένεια και ο σεβασμός προς τους άλλους ανθρώπους, χαρακτηρίζει έντονα τους πραγματικούς ηγέτες και τα ιστορικά παραδείγματα το επιβεβαιώνουν.
Συμφωνούμε λοιπόν, ότι θέλουμε τα παιδιά μας να εμπνέουν με τη συμπεριφορά τους, να γίνονται παραδείγματα προς μίμηση, να ψάχνουν την τελειότητα σε ό,τι κάνουν, να έχουν οργανωτικές ικανότητες, να μπορούν να διαχειριστούν το στρες, να εκτιμούν την αξία της προσπάθειας και να μπορούν να "τραβούν" μαζί τους άλλα παιδιά προς τον καλύτερο εαυτό τους.
Ο γιος μου είναι μόλις 5 χρονών συνεπώς δεν θέλω να τον διδάξω ή να τον εκπαιδεύσω, αντίθετα θέλω και προσπαθώ και εγώ να τον εμπνεύσω. Αυτό ως γονείς, το κάνουμε άλλοτε εσκεμμένα και άλλοτε βγαίνει τυχαία, μέσα από τη δική μας λογική και συμπεριφορά. Δηλαδή, το πώς αντιμετωπίζουμε την επιτυχία και τη αποτυχία εμείς οι ίδιοι ο γιος μας το αφουγκράζεται. Το πόσο επενδύουμε στην προσπάθεια, ποια είναι η σημασία της οργάνωσης, της "νοικοκυροσύνης" και του προγράμματος είναι πράγματα που τα παιδιά τα ζουν και τα βιώνουν μέσα στο σπίτι τους. Και έπειτα είναι και οι καθημερινές συζητήσεις. Σε κάθε ευκαιρία συζητάμε για διάφορα θέματα που θέλουμε να του εντυπωθούν στη μνήμη ως "καλές πρακτικές", όπως για παράδειγμα το πρωινό ξύπνημα, η καθαριότητα, η ευγένεια κλπ. Θα μπορούσα λοιπόν να συμπτίξω παρακάτω όλα όσα εκούσια και ακούσια μπορεί ένας γονιός να εφαρμόσει και να εμπνεύσει τα παιδιά του προς την κατεύθυνση της "ηγεσίας".
1) Τους δίνουμε τη δυνατότητα επιλογής
Πολλές φορές προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο να περιμένω να διαλέξει ο γιος μου τί θα φορέσει, τί θα διαλέξει από το μενού, τί παιχνίδι θα πάρει μαζί του φεύγοντας κλπ., οπότε πέφτω στο λάθος να διαλέγω εγώ για αυτόν. Και φυσικά ξέρω πολύ καλά ότι κάνω λάθος μή δίνοντάς του τη δυνατότητα της επιλογής. Έτσι, πολύ συχνά τώρα τελευταία προσπαθώ να το αλλάξω αυτό. Προσπαθώ να κάνω λίγο υπομονή και δίνοντας δύο ή τρεις εναλλακτικές καταφέρνω να μειώνω το χρόνο λήψης της απόφασής του.
Οι πραγματικοί ηγέτες είναι αρμόδιοι για τη λήψη σοβαρών αποφάσεων. Μπορούμε λοιπόν, να δείξουμε στα παιδιά τη σημασία του να λαμβάνουν κάποια απόφαση μόνοι τους και του να επιλέγουν σωστά ανάμεσα σε πολλές επιλογές. Αυτή η αρμοδιότητα συχνά τονώνει και το ηθικό τους.
2) Τους δείχνουμε πώς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους
Σε πολλές ομαδικές δραστηριότητες, όταν επέλθει η ήττα, είναι σύνηθες τα παιδιά να αναζητούν τις ευθύνες στους άλλους παρά στον εαυτό τους. Σε μία τέτοια περίπτωση είναι μια καλή ευκαιρία να τονίσουμε την αξία της ομαδικής προσπάθεια παρά της ατομικής αποτυχίας. Μπορούμε να συζητήσουμε τί έμαθε από αυτή την ήττα και πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει την εμπειρία για να τα καταφέρει την επόμενη φορά. Μπορούμε να το βοηθήσουμε να εστιάσει στις προσωπικές του αδυναμίες και στις επιλογές που έκανε, παρά να ρίχνει το φταίξιμο της ήττας σε κάποιο άλλο παιδί.
Ο πραγματικός ηγέτης παίρνει το βάρος της ευθύνης της ομαδικής προσπάθειας πάνω του και δεν επιρρίπτει ευθύνες στην ομάδα, αντίθετα προγραμματίζει την επόμενη επιτυχία.
3) Τους αφήνουμε να κάνουν λάθη
Το να αφήσει ένας γονιός το παιδί του να κάνει λάθος ή να πάρει ένα ρίσκο, μπορεί να αποδειχθεί μία πολύ τρομακτική και στρεσογόνος διαδικασία. Συνήθως προσπαθούμε να "σώσουμε" τα παιδιά μας από το λάθος ή από το ρίσκο. Αυτό φυσικά συμβαίνει λόγω του φόβου μας. Το λάθος όμως, είναι το μοναδικό μέσο να μάθει το παιδί κάτι με τρόπο βιωματικό και να μην το ξεχάσει. Η ενθάρρυνση του παιδιού στο να παίρνει ρίσκα θα το βοηθήσει να μη φοβάται ως ενήλικας. Εξάλλου, η ιστορία δείχνει ότι μέσα από τα ρίσκα έρχεται η επιτυχία. Φυσικά αυτό πρέπει να γίνεται μέσα στα πλαίσια της ασφάλειας, καθώς μιλάμε για μικρά παιδιά.
4) Τους μαθαίνουμε την έννοια της διαχείρισης (project planning)
Ως οικογένεια πάντοτε έχουμε πολλά projects να "τρέχουν". Η προετοιμασία όλων αυτών των projects είναι μία καλή ευκαιρία να γνωρίσουν στα παιδιά τις βασικές έννοιες του project planning (διοίκηση έργου). Μπορούμε μαζί να κάνουμε brainstorming κατά τη διάρκεια του φαγητού, όπου τα παιδιά θα πουν την άποψη τους και τις ιδέες τους προκειμένου να σχεδιάσουμε μαζί το έργο που ετοιμάζουμε (π.χ. μια εκδρομή). Κατόπιν, μπορούμε μαζί τους να λάβουμε τις σημαντικές αποφάσεις για το έργο, π.χ. πού θα είναι το επόμενο ταξίδι μας, ή πότε θα ξεκινήσουν τα μαθήματα αγγλικών ή αν θέλουμε όλοι να γίνει μία αλλαγή στο σπίτι, μία μετακόμιση, η αγορά αυτοκινήτου κ.λπ. Αφού λάβουμε την απόφαση μπορούμε να καταμερίσουμε τις εργασίες και να τους δώσουμε την αρμοδιότητα να αναλάβουν εξ'ολοκλήρου κάποιο κομμάτι του project, όπως π.χ. να κόψουν τα printables για το πάρτι τους, να σημειώσουν στο χάρτη τα μέρη που προγραμματίζουμε να επισκεφτούμε στην επικείμενη εκδρομή, ή να αποφασίσουν αυτά για το πού θα πάμε βόλτα την Κυριακή κ.λπ.
5)Αναπτύσσουμε την ικανότητά τους στην επικοινωνία
Πώς γίνεται να μάθουμε σε ένα παιδί επικοινωνία; Μα φυσικά επικοινωνώντας. Η καλύτερη μέθοδος είναι να συζητούμε συνέχεια με τα παιδιά μας για τα πάντα. Να κουβεντιάζουμε από το πρωί για τα σχέδια της ημέρας και το βράδυ να βρίσκουμε όλοι τις καλές στιγμές της ημέρας. Επιπλέον, μπορούμε να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους. Δε χρειάζεται μονίμως να απαντούμε εμείς για λογαριασμό του. Μπορούμε να το ενθαρρύνουμε να παραγγείλει στο εστιατόριο αυτό που θέλει, ή να προσπαθήσει μόνος του να επιλύσει ένα πρόβλημα με τον φίλο του, να καλημερίσει το γείτονα, ή να ζητήσει βοήθεια από τον υπάλληλο που ψωνίζουμε τα παπούτσια του. Οι μεγάλοι ηγέτες ιστορικά είχαν το χάρισμα της αμέσου επικοινωνίας με τα πλήθη.
6) Τους αφήνουμε να κάνουν μεγάλα όνειρα
Πολλές φορές η ρουτίνα της καθημερινότητας και η αγωνία των διαφόρων θεμάτων προς επίλυση, καθιστά τη διαδικασία της ονειροπόλησης πολυτέλεια. Πώς θα δώσουμε σάρκα και οστά στη διαδικασία αυτή ως οικογένεια; Με τον οικογενειακό πίνακα ονείρων ή επιθυμιών (family vision board). Ο οικογενειακός πίνακας ονείρων είναι ένας πίνακας κολάζ, στον οποίο κάθε μέλος της οικογένειας κολλάει μία εικόνα, μία λέξη ή μία πρόταση (που έχει συνήθως βρει και κόψει από κάποιο περιοδικό), η οποία αντιπροσωπεύει αυτό που ονειρεύεται για το μέλλον για την οικογένεια. Δεν είναι απλά μια λίστα επιθυμιών, αλλά όλα αυτά που η οικογένεια έχει σκοπό να πραγματοποιήσει στο μέλλον και πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένα βήματα για να τα πετύχει. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να κάνουμε ένα οικογενειακό ταξίδι στη Ρώμη κολλάμε μια φωτογραφία με το Κολοσσέο. Αν το παιδί μας θέλει να αποκτήσει κατοικίδιο, κολλάει μια φωτογραφία από το αγαπημένο του ζωάκι ή το ζωγραφίζει και κολλάει τη ζωγραφιά. Αν θέλουμε να βελτιώσουμε τη διατροφή της οικογένειας κολλάμε φωτογραφίες από αυτές τις τροφές που θέλουμε να εντάξουμε στο διαιτολόγιο μας κ.ο.κ. Επίσης, μπορούμε να κολλήσουμε λέξεις/έννοιες που θέλουμε για την οικογένειά μας, όπως αγάπη, επικοινωνία, σεβασμός κ.λπ. Με τον πίνακα ονείρων οπτικοποιούμε το όνειρο και αυτό γίνεται στόχος. Εκτός του ότι αυτή η διαδικασία είναι άκρως διασκεδαστική, παράλληλα δένει την οικογένεια, δημιουργεί ελπίδα στα μέλη της, μαθαίνει στα παιδιά την αξία της στοχοθεσίας και της προσπάθειας.
Τον Πίνακα Ονείρων τον έχω πολύ καιρό στο μυαλό μου, αλλά περιμένω πώς και πώς να μεγαλώσει λίγο ο γιος μου για να αποκτήσει την πρέπουσα σημασία γι'αυτόν και να μπορεί να δεσμευτεί ως προς τους στόχους του.
Πατώντας εδώ μπορείτε να δείτε έναν τρόπο για να φτιάξετε το δικό σας Οικογενειακό Πίνακα Ονείρων.
Οι πρακτικές αυτές μπορεί να μην αναπτύξουν τα χαρακτηριστικά του ηγέτη στο παιδί μας, και αυτό δεν πειράζει πραγματικά καθόλου. Σημασία έχει να μεγαλώνουμε παιδιά ευτυχισμένα. Η δημιουργική επαφή και η συνεχής αλληλεπίδραση με τους γονείς τους, σίγουρα τα κάνει ευτυχισμένα.
Αυτά από εμένα.
❤
Συμφωνούμε λοιπόν, ότι θέλουμε τα παιδιά μας να εμπνέουν με τη συμπεριφορά τους, να γίνονται παραδείγματα προς μίμηση, να ψάχνουν την τελειότητα σε ό,τι κάνουν, να έχουν οργανωτικές ικανότητες, να μπορούν να διαχειριστούν το στρες, να εκτιμούν την αξία της προσπάθειας και να μπορούν να "τραβούν" μαζί τους άλλα παιδιά προς τον καλύτερο εαυτό τους.
Ο γιος μου είναι μόλις 5 χρονών συνεπώς δεν θέλω να τον διδάξω ή να τον εκπαιδεύσω, αντίθετα θέλω και προσπαθώ και εγώ να τον εμπνεύσω. Αυτό ως γονείς, το κάνουμε άλλοτε εσκεμμένα και άλλοτε βγαίνει τυχαία, μέσα από τη δική μας λογική και συμπεριφορά. Δηλαδή, το πώς αντιμετωπίζουμε την επιτυχία και τη αποτυχία εμείς οι ίδιοι ο γιος μας το αφουγκράζεται. Το πόσο επενδύουμε στην προσπάθεια, ποια είναι η σημασία της οργάνωσης, της "νοικοκυροσύνης" και του προγράμματος είναι πράγματα που τα παιδιά τα ζουν και τα βιώνουν μέσα στο σπίτι τους. Και έπειτα είναι και οι καθημερινές συζητήσεις. Σε κάθε ευκαιρία συζητάμε για διάφορα θέματα που θέλουμε να του εντυπωθούν στη μνήμη ως "καλές πρακτικές", όπως για παράδειγμα το πρωινό ξύπνημα, η καθαριότητα, η ευγένεια κλπ. Θα μπορούσα λοιπόν να συμπτίξω παρακάτω όλα όσα εκούσια και ακούσια μπορεί ένας γονιός να εφαρμόσει και να εμπνεύσει τα παιδιά του προς την κατεύθυνση της "ηγεσίας".
1) Τους δίνουμε τη δυνατότητα επιλογής
Πολλές φορές προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο να περιμένω να διαλέξει ο γιος μου τί θα φορέσει, τί θα διαλέξει από το μενού, τί παιχνίδι θα πάρει μαζί του φεύγοντας κλπ., οπότε πέφτω στο λάθος να διαλέγω εγώ για αυτόν. Και φυσικά ξέρω πολύ καλά ότι κάνω λάθος μή δίνοντάς του τη δυνατότητα της επιλογής. Έτσι, πολύ συχνά τώρα τελευταία προσπαθώ να το αλλάξω αυτό. Προσπαθώ να κάνω λίγο υπομονή και δίνοντας δύο ή τρεις εναλλακτικές καταφέρνω να μειώνω το χρόνο λήψης της απόφασής του.
Οι πραγματικοί ηγέτες είναι αρμόδιοι για τη λήψη σοβαρών αποφάσεων. Μπορούμε λοιπόν, να δείξουμε στα παιδιά τη σημασία του να λαμβάνουν κάποια απόφαση μόνοι τους και του να επιλέγουν σωστά ανάμεσα σε πολλές επιλογές. Αυτή η αρμοδιότητα συχνά τονώνει και το ηθικό τους.
2) Τους δείχνουμε πώς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους
Σε πολλές ομαδικές δραστηριότητες, όταν επέλθει η ήττα, είναι σύνηθες τα παιδιά να αναζητούν τις ευθύνες στους άλλους παρά στον εαυτό τους. Σε μία τέτοια περίπτωση είναι μια καλή ευκαιρία να τονίσουμε την αξία της ομαδικής προσπάθεια παρά της ατομικής αποτυχίας. Μπορούμε να συζητήσουμε τί έμαθε από αυτή την ήττα και πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει την εμπειρία για να τα καταφέρει την επόμενη φορά. Μπορούμε να το βοηθήσουμε να εστιάσει στις προσωπικές του αδυναμίες και στις επιλογές που έκανε, παρά να ρίχνει το φταίξιμο της ήττας σε κάποιο άλλο παιδί.
Ο πραγματικός ηγέτης παίρνει το βάρος της ευθύνης της ομαδικής προσπάθειας πάνω του και δεν επιρρίπτει ευθύνες στην ομάδα, αντίθετα προγραμματίζει την επόμενη επιτυχία.
3) Τους αφήνουμε να κάνουν λάθη
Το να αφήσει ένας γονιός το παιδί του να κάνει λάθος ή να πάρει ένα ρίσκο, μπορεί να αποδειχθεί μία πολύ τρομακτική και στρεσογόνος διαδικασία. Συνήθως προσπαθούμε να "σώσουμε" τα παιδιά μας από το λάθος ή από το ρίσκο. Αυτό φυσικά συμβαίνει λόγω του φόβου μας. Το λάθος όμως, είναι το μοναδικό μέσο να μάθει το παιδί κάτι με τρόπο βιωματικό και να μην το ξεχάσει. Η ενθάρρυνση του παιδιού στο να παίρνει ρίσκα θα το βοηθήσει να μη φοβάται ως ενήλικας. Εξάλλου, η ιστορία δείχνει ότι μέσα από τα ρίσκα έρχεται η επιτυχία. Φυσικά αυτό πρέπει να γίνεται μέσα στα πλαίσια της ασφάλειας, καθώς μιλάμε για μικρά παιδιά.
4) Τους μαθαίνουμε την έννοια της διαχείρισης (project planning)
Ως οικογένεια πάντοτε έχουμε πολλά projects να "τρέχουν". Η προετοιμασία όλων αυτών των projects είναι μία καλή ευκαιρία να γνωρίσουν στα παιδιά τις βασικές έννοιες του project planning (διοίκηση έργου). Μπορούμε μαζί να κάνουμε brainstorming κατά τη διάρκεια του φαγητού, όπου τα παιδιά θα πουν την άποψη τους και τις ιδέες τους προκειμένου να σχεδιάσουμε μαζί το έργο που ετοιμάζουμε (π.χ. μια εκδρομή). Κατόπιν, μπορούμε μαζί τους να λάβουμε τις σημαντικές αποφάσεις για το έργο, π.χ. πού θα είναι το επόμενο ταξίδι μας, ή πότε θα ξεκινήσουν τα μαθήματα αγγλικών ή αν θέλουμε όλοι να γίνει μία αλλαγή στο σπίτι, μία μετακόμιση, η αγορά αυτοκινήτου κ.λπ. Αφού λάβουμε την απόφαση μπορούμε να καταμερίσουμε τις εργασίες και να τους δώσουμε την αρμοδιότητα να αναλάβουν εξ'ολοκλήρου κάποιο κομμάτι του project, όπως π.χ. να κόψουν τα printables για το πάρτι τους, να σημειώσουν στο χάρτη τα μέρη που προγραμματίζουμε να επισκεφτούμε στην επικείμενη εκδρομή, ή να αποφασίσουν αυτά για το πού θα πάμε βόλτα την Κυριακή κ.λπ.
5)Αναπτύσσουμε την ικανότητά τους στην επικοινωνία
Πώς γίνεται να μάθουμε σε ένα παιδί επικοινωνία; Μα φυσικά επικοινωνώντας. Η καλύτερη μέθοδος είναι να συζητούμε συνέχεια με τα παιδιά μας για τα πάντα. Να κουβεντιάζουμε από το πρωί για τα σχέδια της ημέρας και το βράδυ να βρίσκουμε όλοι τις καλές στιγμές της ημέρας. Επιπλέον, μπορούμε να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους. Δε χρειάζεται μονίμως να απαντούμε εμείς για λογαριασμό του. Μπορούμε να το ενθαρρύνουμε να παραγγείλει στο εστιατόριο αυτό που θέλει, ή να προσπαθήσει μόνος του να επιλύσει ένα πρόβλημα με τον φίλο του, να καλημερίσει το γείτονα, ή να ζητήσει βοήθεια από τον υπάλληλο που ψωνίζουμε τα παπούτσια του. Οι μεγάλοι ηγέτες ιστορικά είχαν το χάρισμα της αμέσου επικοινωνίας με τα πλήθη.
6) Τους αφήνουμε να κάνουν μεγάλα όνειρα
Πολλές φορές η ρουτίνα της καθημερινότητας και η αγωνία των διαφόρων θεμάτων προς επίλυση, καθιστά τη διαδικασία της ονειροπόλησης πολυτέλεια. Πώς θα δώσουμε σάρκα και οστά στη διαδικασία αυτή ως οικογένεια; Με τον οικογενειακό πίνακα ονείρων ή επιθυμιών (family vision board). Ο οικογενειακός πίνακας ονείρων είναι ένας πίνακας κολάζ, στον οποίο κάθε μέλος της οικογένειας κολλάει μία εικόνα, μία λέξη ή μία πρόταση (που έχει συνήθως βρει και κόψει από κάποιο περιοδικό), η οποία αντιπροσωπεύει αυτό που ονειρεύεται για το μέλλον για την οικογένεια. Δεν είναι απλά μια λίστα επιθυμιών, αλλά όλα αυτά που η οικογένεια έχει σκοπό να πραγματοποιήσει στο μέλλον και πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένα βήματα για να τα πετύχει. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να κάνουμε ένα οικογενειακό ταξίδι στη Ρώμη κολλάμε μια φωτογραφία με το Κολοσσέο. Αν το παιδί μας θέλει να αποκτήσει κατοικίδιο, κολλάει μια φωτογραφία από το αγαπημένο του ζωάκι ή το ζωγραφίζει και κολλάει τη ζωγραφιά. Αν θέλουμε να βελτιώσουμε τη διατροφή της οικογένειας κολλάμε φωτογραφίες από αυτές τις τροφές που θέλουμε να εντάξουμε στο διαιτολόγιο μας κ.ο.κ. Επίσης, μπορούμε να κολλήσουμε λέξεις/έννοιες που θέλουμε για την οικογένειά μας, όπως αγάπη, επικοινωνία, σεβασμός κ.λπ. Με τον πίνακα ονείρων οπτικοποιούμε το όνειρο και αυτό γίνεται στόχος. Εκτός του ότι αυτή η διαδικασία είναι άκρως διασκεδαστική, παράλληλα δένει την οικογένεια, δημιουργεί ελπίδα στα μέλη της, μαθαίνει στα παιδιά την αξία της στοχοθεσίας και της προσπάθειας.
Τον Πίνακα Ονείρων τον έχω πολύ καιρό στο μυαλό μου, αλλά περιμένω πώς και πώς να μεγαλώσει λίγο ο γιος μου για να αποκτήσει την πρέπουσα σημασία γι'αυτόν και να μπορεί να δεσμευτεί ως προς τους στόχους του.
Πατώντας εδώ μπορείτε να δείτε έναν τρόπο για να φτιάξετε το δικό σας Οικογενειακό Πίνακα Ονείρων.
 |
| Πηγή |
Οι πρακτικές αυτές μπορεί να μην αναπτύξουν τα χαρακτηριστικά του ηγέτη στο παιδί μας, και αυτό δεν πειράζει πραγματικά καθόλου. Σημασία έχει να μεγαλώνουμε παιδιά ευτυχισμένα. Η δημιουργική επαφή και η συνεχής αλληλεπίδραση με τους γονείς τους, σίγουρα τα κάνει ευτυχισμένα.
Αυτά από εμένα.
❤
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Χαίρομαι να διαβάζω τα σχόλιά σας...