Το δάσος μου

Πηγή

Μεγαλώνοντας παρατηρούσα ότι με ενδιέφερε να μην καταστρέφω το φυσικό περιβάλλον. Δεν έκοβα λουλούδια, (και εξακολουθώ) από γλάστρες, από το δάσος, από τα πάρκα κ.λπ., γιατί ένιωθα ότι απομακρύνω το παιδί-λουλούδι από τη μαμά-ρίζα, ότι χαλάω την ισορροπία. Πάντοτε, όταν βρίσκομαι στο δάσος, νιώθω ότι βρίσκομαι στο στοιχείο μου,
στο σπίτι μου. Όταν είμαι πιεσμένη ή κακόκεφη, ανεβαίνω στον Υμηττό ή αναπολώ τα καλοκαίρια που πέρασα στο χωριό μου, στην Άνω Χώρα Ναυπακτίας, μέσα στο παχύ ελατόδασος σε υψόμετρο 1045 μ. Αυτή τη μυρωδιά μετά τη βροχή τα απογεύματα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, δε θα την ξεχάσω ποτέ. Μέχρι και τώρα, όποτε βρέχει, βγαίνω τρέχοντας και περιμένω να φτάσει η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα στο μπαλκόνι. Είναι απίστευτο πώς η επαφή με τη φύση μας ηρεμεί και μας γεμίζει όμορφα συναισθήματα και εσωτερική γαληνή.

Κοντά στο σπίτι μου λοιπόν, βρίσκεται το Αισθητικό δάσος του Υμηττού.  Εκεί έγινε και η πρώτη επαφή του μικρού μου, όταν ήταν ακόμα μόλις 6 μηνών μωράκι, με το δάσος. Εκεί γνώρισε κάποια περίεργα λουλούδια, αυτά τα δέντρα που δε βλέπεις μέσα στην πόλη, τα μανιτάρια, τα κουκουνάρια τα σκουληκάκια, τα πουλιά, τα έντομα, τα σκιουράκια και όλα τα πανέμορφα που βλέπεις μέσα  στο δάσος. Εκεί μαζέψαμε κουκουνάρια και βελανίδια για τη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, όταν ήταν μόλις 21 μηνών παιδάκι.

Εκεί μας ζητάει να επιστρέφουμε οπότε τον ρωτάμε πού θέλει να πάμε βόλτα. Είναι ο παιδότοπος του! Κατά μάνα κατά γιο! Όταν είδε μπροστά του τον αιωνόβιο πλάτανο έξω από τη Μονή Καισαριανής, ξετρελάθηκε και από τότε, οπότε τον ρωτάμε μέχρι πού μας αγαπάει απαντά: "μέχι τα φύλλα των δέντων". Τόσο ψηλά το θεωρεί!!

Μέσα από την επαφή με τη φύση τα παιδιά κερδίζουν πολλά. Καταρχήν, επωφελούνται το οξυγόνο και τον καθαρό αέρα, αλλά και τη βιταμίνη D που σχηματίζεται στον οργανισμό μέσω της απορρόφησης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας από το δέρμα. Γνωρίζουν καλά τη χλωρίδα και μαθαίνουν να σέβονται το φυσικό περιβάλλον, αλλά και να το προστατεύουν. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βάλω τις βάσεις για τον αυριανό ευσυνείδητο ενήλικα και δεν χάνω ευκαιρία να του υπενθυμίζω πόσο πρέπει να σεβόμαστε το δάσος για όλα αυτά που μας χαρίζει.

Επιπλέον, οι ήχοι, οι μυρωδιές και οι εικόνες του δάσους, καθώς και η ηρεμία και η γαλήνη που επικρατεί στο βουνό, μειώνουν το άγχος και το στρες (αυτό για μπαμπαδομαμάδες).

Προτείνω, λοιπόν την επόμενη φορά που δε θα βρίσκεις πού να περάσεις το Κυριακάτικο πρωινό, να βάλεις φόρμα και αθλητικά και να ετοιμάσεις ένα πικ-νικ στον Υμηττό ή στην Πάρνηθα (το χειμώνα πρέπει να γευτείς τη φοβερή φασολάδα στο Καταφύγιο Μπάφι). Είναι ανέξοδο, τόσο χαλαρωτικό για μπαμπαδομαμάδες, και τα παιδιά θα εκτονωθούν, θα επιμορφωθούν και θα περάσουν καταπληκτικά.

Ακόμη, κάνοντας βόλτα στο βουνό, θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν πολλά πλατώματα με τραπεζοκαθίσματα από κορμούς δέντρων και ατελείωτο χώρο, όπου μπορείς να διοργανώσεις το παιδικό πάρτι, αν βέβαια το επιτρέπει η εποχή. Θα σου στοιχίσει λιγότερο, τα παιδιά θα περάσουν τέλεια, είναι ασφαλές, και δίνει την εντύπωση μιας μικρής εκδρομής.

Σε επόμενη ανάρτηση θα περιγράψω τη διαδικασία οργάνωσης παιδικού πάρτι στο βουνό. Και αυτό, γιατί το έχω ήδη οργανώσει δύο φορές, χωρίς όμως να το πραγματοποιήσουμε λόγω καιρού (σνιφ).

Mama Chrysi 💖